สนุกพร้อมสงบในการใช้ชีวิต ๒

เมื่อเรารู้สึกเกลียดชังใครสักคน ไม่อยากพูดด้วย ไม่อยากเห็นหน้า ไม่อยากเกี่ยวข้อง ไม่อยากร่วมงาน

โดยธรรมชาติของมนุษย์ ยิ่งเกลียดยิ่งได้อยู่ใกล้ ยิ่งโกธรก็ยิ่งถูกแกล้ง

ทำอะไรลงไปดูเหมือนขัดใจ ขวางหู ขวางตาไปหมด เพราะเราตั้งใจไว้ผิดเสียแล้ว เพียงเห็นก็เป็นทุกข์

เขามายืนใกล้ ๆ ทำท่าพูดคุย ก็คิดไปว่าเขากำลังนินทาเรา เราเป็นทุกข์เพราะความคิด ทุกข์เพราะจิตนาการ

เป็นความผิดของเราเอง มิใช่ความผิดของเขา บางทีเขาก็แกล้งให้เราเป็นทุกข์ เพราะรู้ว่าให้ยาพิษแล้วเรายินดีรับมาดื่ม เป็นความผิดของเราเอง เรากำลังจุดไฟเผาเราเองต่างหาก เป็นเรื่องน่าคิดว่า มนุษย์เราชอบมองหาความผิด ชอบจับเอาความผิด ของผู้อื่น เมื่อรวบรวมความผิดของคนอื่นเอาไว้ในใจมาก ๆ ก็กลายเป็นกองขยะที่เน่าเหม็นที่อยู่ในใจ ไม่ได้มีจิตใจที่สวยงามอีกต่อไป การคิดแง่ลบ นอกจากทำให้ใจสกปรกแล้วยังทำให้คนที่อยู่รอบตัวเราเป็นทุกข์ไปด้วยเพราะ ขยะในใจเรา และมองด้านบวก คิดบวก พูดบวก ทำทุกอย่างด้วยใจที่บริสุทธิ์ สะอาด และรวบรวมแต่สิ่งดี ๆ ไว้ในใจ และนี่คือการแผ่เมตตาสำหรับการใช้ชีวิตสำหรับวันธรรมดาทุก ๆ วันให้มีความสุข สงบ หากในทางพุทธศาสนา พระพุทธเจ้าสอนไว้ว่า ให้คิดไว้ว่า คนทุกคน ไม่ว่ารักหรือ เกลียด เป็นสรรพสัตว์ ที่เป็นเพื่อนร่วมทุกข์ เกิดแก่เจ็บตาย ร่วมโลกเดียวกัน

ทุกชีวิตเป็นเพียงธาตุ 4 ขันธ์ 5 ทั้งนั้น ท่านสอนให้เราแผ่เมตตาให้ศัตรูโดยไม่รู้สึกติดขัด .

ให้คิดว่าทุกคนเป็นเพียงสิ่งมีชีวิตที่มาเยือนโลก ชาติชั้นวรรณะเขาสมมติให้เรียก การเกิดมาก็ไม่ต่างจากการมาเที่ยว เมื่อวีซ่าหมดอายุก็ต้องกลับ ไม่ยึดติดว่าใครคือคนที่เรารัก ใครคือคนที่เราเกลียด เพราะ มีเกิด มีแก่ มีเจ็บ มีตาย ทุกคนเป็นเพียงสรรพสัตว์บนโลก ไม่มีใครเป็นศัตรู คิดได้เช่นนี้ใจก็จะเป็นสุข และเราก็จะสามารถเริ่มแผ่เมตตาได้ และก่อนแผ่เมตตาให้ปรับให้ทุก ๆ สรรพสัตว์ที่อยู่รอบตัวเรา ที่เราเองสมมติขึ้นมาว่ารัก ว่าเกลียด ให้อยู่ในระดับเดียวกัน การแผ่เมตตาก็จะไม่ติดขัด สรรพสัตว์ทั้งหลายก็จะได้ ผลของการแผ่เมตตาในครั้งนี้เท่า ๆ กัน ใจเราเองก็จะเบิกบานแจ่มใส มีแต่สิ่งสวยงามอยู่ในใจ ใครอยู่ใกล้ ๆ ก็เป็นสุขสบายใจ ฝึกคิดด้านบวกให้ได้ อย่างสม่ำเสมอ ใจที่สวยงามก็จะงามอย่างเป็นธรรมชาติตลอดไป

คำคม จำไว้ว่ายิ่งเดินหนี แม้จะไม่เห็นหน้าคนที่เราเกลียด แต่อารมณ์ของเราที่อยู่ในตัวเรานั้นหนีอย่างไรก็หนีไม่พ้น หันกลับมามองผู้อื่นในแง่ดี ด้วยความเข้าใจและอภัยนั่นคือกำไรชีวิต.

***********************

บทแผ่เมตตา ให้สรรพสัตว์ สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลาย ที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บตาย ด้วยกันทั้งหมด ทั้งสิ้น อเวรา โหนตุ จงเป็นสุข เป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรแกกันและกันเลย อัพยาปัชญา โหนตุ จงเป็นสุข เป็นสุขเถิด อย่าได้พยาบาท เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย อะนีฆา โหนตุ จงเป็นสุข เป็นสุขเถิด อย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจเลย สุขีอัตตานัง ปะริหะรันตุ จงมีความสุขกายสุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัย ทั้งสิ้นเถิด บทแผ่เมตตาให้ตนเอง อะหัง สุขิโตโหมิ ขอให้ข้าพเจ้ามีความสุข นิททุโข โหมิ ปราศจากความทุกข์

อะเวโร โหมิ ปราศจากเวร อัพยาปัชโยโหมิ ปราศจากอุปสรรคอันตราย และความเบียดเบียนทั้งปวง อะนีโฆ โหมิ ปราศจากความทุกข์กายทุกข์ใจ สุขีอัตตานัง ปะริหะรามิ มีความสุขกายสุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นเถิด

**********************