อยากดีให้หมั่นเจริญภาวนา Want Good Thing ^^

· คนฉลาด กำลังทำงาน ส่วนคนโง่ กำลังดูฤกษ์ยาม · หนึ่งวินาที คบบัณฑิต ดีกว่าหนึ่งปีคบคนพาล · อย่าประมาทเมื่อพบงานง่าย อย่าท้อใจเมื่อพบงานยาก · ถ่อมตนคนรัก อวดนักคนชัง ( อวดดี..ไม่ใช่การอวดที่ดี) · เสริมเสน่ห์ตนเองด้วยร้อยยิ้ม ดีกว่าคอยพึ่งพิงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ · ไม่ควรไว้ใจในคนที่ชอบทำบาป (ถ้าทำบาปแลกบุญ จะขาดทุนร่ำไป ) · คนจนยิ่งจนเพราะทำรวย คนรวยยิ่งรวยเพราะทำจน · เรายอมแพ้คนเพื่อเอาชนะกิเลส ดีกว่ายอมแพ้กิเลสเพื่อเอาชนะคน · ยามไปซื้อของ อย่าอวดเงินทองให้ใครเห็น · คำสรรเสริญควรให้ไป คำติชม ควรเก็บไว้เพื่อส่องตน · ระวัง อย่าให้สูญเสียคนดี เพราะคนชั่วแทนที่ไม่ได้ · คนโง่แสวงหาพระเครื่อง ผู้ฉลาดแสวงหาธรรม · ทำแบบคนเจ๊กจากเล็กไปใหญ่ ทำแบบไทยจากใหญ่ไปเล็ก · มารยาทงามนี่แหละ จะพลอยทำให้วาสนาดี เพื่อนบ้านที่อยู่ใกล้ ดีกว่าพี่น้องในไส้ที่อยู่ไกล

สนุกพร้อมสงบในการใช้ชีวิต ๒

เมื่อเรารู้สึกเกลียดชังใครสักคน ไม่อยากพูดด้วย ไม่อยากเห็นหน้า ไม่อยากเกี่ยวข้อง ไม่อยากร่วมงาน

โดยธรรมชาติของมนุษย์ ยิ่งเกลียดยิ่งได้อยู่ใกล้ ยิ่งโกธรก็ยิ่งถูกแกล้ง

ทำอะไรลงไปดูเหมือนขัดใจ ขวางหู ขวางตาไปหมด เพราะเราตั้งใจไว้ผิดเสียแล้ว เพียงเห็นก็เป็นทุกข์

เขามายืนใกล้ ๆ ทำท่าพูดคุย ก็คิดไปว่าเขากำลังนินทาเรา เราเป็นทุกข์เพราะความคิด ทุกข์เพราะจิตนาการ

เป็นความผิดของเราเอง มิใช่ความผิดของเขา บางทีเขาก็แกล้งให้เราเป็นทุกข์ เพราะรู้ว่าให้ยาพิษแล้วเรายินดีรับมาดื่ม เป็นความผิดของเราเอง เรากำลังจุดไฟเผาเราเองต่างหาก เป็นเรื่องน่าคิดว่า มนุษย์เราชอบมองหาความผิด ชอบจับเอาความผิด ของผู้อื่น เมื่อรวบรวมความผิดของคนอื่นเอาไว้ในใจมาก ๆ ก็กลายเป็นกองขยะที่เน่าเหม็นที่อยู่ในใจ ไม่ได้มีจิตใจที่สวยงามอีกต่อไป การคิดแง่ลบ นอกจากทำให้ใจสกปรกแล้วยังทำให้คนที่อยู่รอบตัวเราเป็นทุกข์ไปด้วยเพราะ ขยะในใจเรา และมองด้านบวก คิดบวก พูดบวก ทำทุกอย่างด้วยใจที่บริสุทธิ์ สะอาด และรวบรวมแต่สิ่งดี ๆ ไว้ในใจ และนี่คือการแผ่เมตตาสำหรับการใช้ชีวิตสำหรับวันธรรมดาทุก ๆ วันให้มีความสุข สงบ หากในทางพุทธศาสนา พระพุทธเจ้าสอนไว้ว่า ให้คิดไว้ว่า คนทุกคน ไม่ว่ารักหรือ เกลียด เป็นสรรพสัตว์ ที่เป็นเพื่อนร่วมทุกข์ เกิดแก่เจ็บตาย ร่วมโลกเดียวกัน

ทุกชีวิตเป็นเพียงธาตุ 4 ขันธ์ 5 ทั้งนั้น ท่านสอนให้เราแผ่เมตตาให้ศัตรูโดยไม่รู้สึกติดขัด .

ให้คิดว่าทุกคนเป็นเพียงสิ่งมีชีวิตที่มาเยือนโลก ชาติชั้นวรรณะเขาสมมติให้เรียก การเกิดมาก็ไม่ต่างจากการมาเที่ยว เมื่อวีซ่าหมดอายุก็ต้องกลับ ไม่ยึดติดว่าใครคือคนที่เรารัก ใครคือคนที่เราเกลียด เพราะ มีเกิด มีแก่ มีเจ็บ มีตาย ทุกคนเป็นเพียงสรรพสัตว์บนโลก ไม่มีใครเป็นศัตรู คิดได้เช่นนี้ใจก็จะเป็นสุข และเราก็จะสามารถเริ่มแผ่เมตตาได้ และก่อนแผ่เมตตาให้ปรับให้ทุก ๆ สรรพสัตว์ที่อยู่รอบตัวเรา ที่เราเองสมมติขึ้นมาว่ารัก ว่าเกลียด ให้อยู่ในระดับเดียวกัน การแผ่เมตตาก็จะไม่ติดขัด สรรพสัตว์ทั้งหลายก็จะได้ ผลของการแผ่เมตตาในครั้งนี้เท่า ๆ กัน ใจเราเองก็จะเบิกบานแจ่มใส มีแต่สิ่งสวยงามอยู่ในใจ ใครอยู่ใกล้ ๆ ก็เป็นสุขสบายใจ ฝึกคิดด้านบวกให้ได้ อย่างสม่ำเสมอ ใจที่สวยงามก็จะงามอย่างเป็นธรรมชาติตลอดไป

คำคม จำไว้ว่ายิ่งเดินหนี แม้จะไม่เห็นหน้าคนที่เราเกลียด แต่อารมณ์ของเราที่อยู่ในตัวเรานั้นหนีอย่างไรก็หนีไม่พ้น หันกลับมามองผู้อื่นในแง่ดี ด้วยความเข้าใจและอภัยนั่นคือกำไรชีวิต.

***********************

บทแผ่เมตตา ให้สรรพสัตว์ สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลาย ที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บตาย ด้วยกันทั้งหมด ทั้งสิ้น อเวรา โหนตุ จงเป็นสุข เป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรแกกันและกันเลย อัพยาปัชญา โหนตุ จงเป็นสุข เป็นสุขเถิด อย่าได้พยาบาท เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย อะนีฆา โหนตุ จงเป็นสุข เป็นสุขเถิด อย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจเลย สุขีอัตตานัง ปะริหะรันตุ จงมีความสุขกายสุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัย ทั้งสิ้นเถิด บทแผ่เมตตาให้ตนเอง อะหัง สุขิโตโหมิ ขอให้ข้าพเจ้ามีความสุข นิททุโข โหมิ ปราศจากความทุกข์

อะเวโร โหมิ ปราศจากเวร อัพยาปัชโยโหมิ ปราศจากอุปสรรคอันตราย และความเบียดเบียนทั้งปวง อะนีโฆ โหมิ ปราศจากความทุกข์กายทุกข์ใจ สุขีอัตตานัง ปะริหะรามิ มีความสุขกายสุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นเถิด

**********************

สนุกพร้อมสงบในการใช้ชีวิต Enjoy fully calm in living

ในแต่ละวัน หากมนุษย์สามารถใช้ชีวิตได้อย่างสนุกสนาน แต่แฝงไปด้วยความสงบและไม่ฟุ้งซ่าน จะเป็นเรื่องที่ดีมาก ........... เพราะ

มนุษย์ไม่จำเป็นต้องสนุกเมื่อมีกิจกรรมที่ส่งเสียงดัง ไม่ว่าจะเป็นเสียงดนตรีหรือเมื่ออยู่ท่ามกลางเสียงร้องตะโกนเชียร์กัน

**********

แต่หากมนุษย์มีความสนุกทุกลมหายใจเข้าออก ไม่ว่าเมื่องานหนัก

หรือเมื่อต้องอยู่ในที่จอแจ วุ่นวาย แม้แต่ต้องอยู่ในสังคมกับคนที่เราไม่อยากจะพานพบแต่เลี่ยงไม่ได้ ...

และปัจจัยหนึ่งที่มนุษย์มักอ้างว่า ทำให้วันนั้นทั้งวันไม่สนุกในการทำงาน ก็เพราะมนุษย์ด้วยกันนั่นเอง ที่เรียกว่าศัตรูหรือมารมาก่อเรื่อง สร้างความขุ่นเคืองในใจ ...

และปัจจัยนี้เมื่อพิจารณากันแล้ว มนุษย์ส่วนใหญ่ มักนำมาอ้างว่าเป็นปัจจัยหลัก ที่ทำให้ชีวิตในวันนั้นไม่น่าอยู่ ไม่สงบ ไม่สนุก ...

แต่มนุษย์ก็อีกนั่นแหละที่เป็นสิ่งควบคุมยาก แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะทำให้ดีขึ้นมาไม่ได้หรือ ใช่ว่าจะควบคุมไม่ได้ ... สิ่งที่ควบคุมได้ง่ายที่สุดก็คือมนุษย์เรา (ตัวเรา) นั่นเอง โดยใช้คำว่า

การให้อภัย ให้มาก .......... นี่แหละคือเทคนิคเพื่อชีวิตสนุกที่สงบในแต่ละวัน **

.......... จากคำกล่าวของ ผู้เขียนหนังสือท่านหนึ่ง นามปากกาว่า ปิยโสภณ ..........

ศัตรูตัวใหญ่คือใจเราเอง ศัตรูภายนอกไม่ร้ายแรง เท่ากับศัตรูภายใน ศัตรูภายนอก นอนคนละบ้าน

แต่ศัตรูภายในนอนกอดทุกวัน การให้อภัยศัตรูใด ๆ เริ่มต้นที่ใจเราเอง

วิธีเริ่มต้นให้เริ่มจากการคิดบวก พูดบวก ทำบวกให้เป็นนิสัย

ไม่ฝึกนิสัยมองคนในแง่ร้าย การคิดลบ คิดร้าย คือการเพาะเชื่อมะเร็งแก่ตนเองโดยไม่รู้ตัว

ถ้าอยากมีความสุขใจ ไม่เพาะเชื้อมะเร็ง โดยไม่รู้ตัว

ขอให้เรามาแจกรอยยิ้มให้แก่กัน ให้อภัย แผ่เมตตา ไม่เสียเงิน ไม่สิ้นเปลืองใด ๆ ทั้งสิ้น ...

ให้อภัยศัตรูหรือแผ่เมตตาให้ศัตรูนั่นเอง ...

คำคมให้แง่คิด : พยายามด้วยจิตวิญญาณ อย่าพยายามด้วยผลประโยชน์